Introductie

Via deze blog probeer ik mijn leerproces van de Nederlandse Gebaren Taal weer te geven. De bedoeling van deze blog is om mensen te interesseren om ook eens een gebaartje op te pakken en die in de praktijk te gebruiken. Hoewel gebarentaal natuurlijk vooral wordt gebruikt door doven en slechthorenden en hun directe omgeving, kan de taal ook interessant zijn voor andere doelgroepen. Hierbij kun je denken aan de groep jonge, horende kinderen die nog niet het vermogen hebben ontwikkeld om te spreken. Zij kunnen al enkele maanden eerder communiceren in gebaren.

Naast deze groep kan het leren gebaren ook een uitdaging zijn voor mensen die altijd al een vreemde taal wilde leren: waarom kiezen voor Spaans, Italiaans, Turks, Chinees of Russisch als je ook kunt kiezen voor gebarentaal? Een leuke uitdaging voor de geest zou ik zeggen. Kijk maar eens naar een gebarentolk in de ochtenden bij het NOS journaal: dan zie je wel dat het werkelijk een edele kunst is om in alle stilte te communiceren.

Het gegeven dat gebarentaal in stilte plaatsvindt kan ook voor meditatief ingestelde mensen een uitkomst zijn. In deze hectische tijd kan het soms ook verademing zijn om eens een keer in rust te gebaren met anderen: zonder enige klank te produceren kun je heerlijk met elkaar je gedachten uitwisselen.

Daarnaast biedt gebarentaal vooral ook veel plezier: het is simpelweg erg leuk om te doen. Je zou het dan ook als een soort spel kunnen beleven. En of je het gelooft of niet: in gebarentaal kun je bepaalde dingen uitdrukken die in een andere taal niet mogelijk zijn. Het verrijkt op die manier ook je wereld, waarbij het zelfs mogelijk is om creatief, poëtisch te zijn. De mogelijke combinaties, zijn zoals in de gesproken talen, zijn oneindig.